Sypialnia dla gości

Takahiro

Takahiro wstał i skierował swoje kroki do drzwi zamierzał odnaleźć kuchnię, miał ochotę na herbatę.
*z tematu*

Tristan

Stanął przed drzwiami pokoju gościnnego i zapukał, ale nikt mu nie odpowiedział. Otworzył drzwi, ale zobaczył, ze łóżko jest puste. Przez myśl przemknęło mu, że chłopak uciekł, ale przecież nie miał chyba powodu, by to zrobić.
Tristan podszedł do drzwi łazienki i zapukał, ale tak również nikt nie odpowiedział. Chłopaka nie było też w salonie.
Mężczyzna zaśmiał się, gdy spojrzał przez szklaną ścianę.
- Czemu wcześniej na to nie wpadłem?
Ruszył do ogrodu.

*z tematu*

Tristan

Tristan postawił walizkę przy drzwiach.
- Wiesz, gdzie co jest. Czuj się jak u siebie. W razie jakichkolwiek problemów wołaj - oznajmił, odsuwając się na bok, żeby przepuścić Takahiro.

Takahiro

Podszedł do niego i sie przytulił.- Usiądź ze mną opowiem Ci dlaczego tak zareagowałem.- wziął mężczyznę za rękę i podszedł do łóżka gdzie usiadł. Kiedy Tristan też usiadł zaczął swoją opowieść.- Parę lat temu zakochałem się w swoim nauczycielu muzyki. Bałem sie bo nie znałem tego uczucia.- wstał i podszedł do walizki po czym wyciągnął pudełko wyciągnął z nich zaschnięte róże oraz książkę i położył na łóżku.- Wmówił mi że mnie kocha i tylko mnie, tylko tyle mi po nim zostało. Nadal mam go w swoim sercu nawet jeśli mnie zdradzał. To moja pierwsza miłość i jedyna miłość.- spuścił głowę a po jego policzku spłyneła łza.- Po stosunku z tobą czułem jakbym go zdradził chociaż juz dawno nie ma go w moim życiu.- spojrzał mężczyznie w oczy.

Tristan

Tristan przykrył dłoń chłopaka swoją. Nie chciał go przytulać, trochę się bał, że byłoby to nieodpowiednie w tej sytuacji.
- W porządku. Ale kiedyś musisz się z tym pogodzić. - Pogładził kciukiem jego skórę. - Bo sam się krzywdzisz.

Takahiro

- Dlatego chce być przy tobie bo powoli zaczynasz mnie zmieniać.- spuścił głowę chowając twarz w dłoniach znowu płakał bezgłośnie. Po chwili otarł łzy i usiadł na ziemi podkulając nogi.- Nie zostawiaj mnie samego teraz bardzo cie o to proszę.- wyszeptał i zaczął sie kiwać w tył i przód. Na jego czarnych spodniach pojawiła sie plama a sam Takahiro syknął z bólu po czy wyciągnął z kieszeni zakrwawiony nóż.- Cholera musiałem go źle złożyć i przeciął mi skórę. Masz może apteczkę?

Tristan

Wzruszył ramionami.
- Szczerze mówiąc, nie wiem. Poczekaj, sprawdzę.
Przeszedł do łazienki i po chwili wrócił z bandażem i wodą utlenioną.
- Nie znam się na opatrywaniu, nie znalazłem nic więcej, ale coś może być jeszcze na górze albo w kuchni, albo... Sam nie wiem.
Uklęknął obok chłopaka i delikatnie odebrał mu nóż.
- U mnie nie będziesz tego ze sobą nosił, w porządku? - Odłożył go na bok. - Pokaż.

Takahiro

- Dobrze nie będę.- wyszeptał i ściągnął spodnie rana na udzie była dosyć głęboka wziął bandaż od niego i zawiązał go nad raną- Tristan w bocznej kieszeni mojej walizki jest moja apteczka podaj ją i to jak najszybciej.- wyszeptał czując jak robi mu sie slabo

Tristan

Zrobił to, o co prosił chłopak, z niepokojem patrząc na wypływającą z rany krew.
- Poradzisz sobie? Powinienem wezwać karetkę?
Widział, jak twarz Takahiro robi się blada, jak kontrastuje z jego czarnymi włosami.
- Powiedz jak, to ci pomogę.

Takahiro

- Spokojnie poradzę sobie z tym.- wyciągnął z apteczki płyn do dezynfekcji oraz nich chirurgiczne wraz z igłą, spojrzał na mężczyznę nawlekł nici i zaczął wbijać w swoją skórę.- Lepiej jak wyjdziesz bo to może być nieprzyjemny widok.- wyszeptał

Tristan

- Zostanę.
Choć może odwrócę wzrok, pomyślał. Na twarzy Takahiro wymalowane było skupienie, ale, co zszokowało Tristana, nie znalazł na niej strachu. Jakby to nie było nic dziwnego. A może po prostu dobrze ukrywał swój strach.
- Często ci się to... przytrafia? - zapytał, za wszelką cenę starając się nie spuszczać wzroku niżej, tam, gdzie pracowały ręce Takahiro.
Nie przepadał za widokiem krwi. A już na pewno za widokiem kłutej igłą skóry. Wstrząsnął nim dreszcz.

Takahiro

- W domu dziecka prawie codziennie.- wyszeptał i założył parę szwów, gdy skończył odłożył wszystko do apteczki i oparł sie sie o ścianę ciężko oddychał.- Spójrz na mnie proszę.- wyszeptał na twarzy Takahiro było widać ból ale dobrze sie trzymał.- Zostaniesz przy mnie tej nocy?

Tristan

- Jasne, jeśli ci na tym zależy.
Nieufnie spojrzał na zaszytą teraz ranę, ale nie wyglądało na to, żeby znowu miała się polać krew, a potem w oczy Takahiro.
- Zostanie blizna?
Wstał i wyciągnął rękę do chłopaka.
- Chodź, usiądziesz na łóżku. Chyba że chcesz to jeszcze obmyć. Albo może przyniosę mokry ręcznik.

Takahiro

- Zostanie, ale musisz mi pomoc wstać bo sam mogę sobie nie poradzić.- wyszeptał i spojrzał na niego oraz dotknął jego dłoni.- A jak juz mi pomożesz to wtedy możesz przynieść mokry ręcznik.

Tristan

Chwycił mocno jego rękę i pociągnął go w górę, zaraz obejmując go ramieniem i dając mu w ten sposób oparcie, a potem sadził go na łóżku.
- Zaraz wrócę. Przyniosę ręcznik i twoją komórkę.

*z tematu*