Aneks kuchenny

Tristan

Marmurowa podłoga, ściany wyłożone szkarłatnymi i czarnymi płytkami. Kuchnia z trzech stron otoczona jest ladami z czarnego kamienia, w tym jedna oddzielająca aneks od salonu. W podwieszanych, wykonanych z czarnego drewna szafkach zamknięte są talerze, sztućce, szkła, garnki i jedzenie. Spora zabudowana w kącie lodówka zawsze pełna jest świeżych produktów i zimnych napoi. W pomieszczeniu tym, na tej samej ścianie, na której w salonie obok umieszczono telewizor, jest okno, które można zasłonić szczelnie opuszczaną automatycznie roletą, a pod nim znajduje się zlewozmywak.

Tristan

Po kolei zaglądał do szafek, ale pośród wszelkiego rodzaju narzędzi kucharskich i książek z przepisami nie znalazł niczego, co nadawałoby się do jedzenia. Lodówka także była pusta. Wyglądało na to, że tego dnia będzie musiał zjeść na mieście jakiegoś fast fooda i zrobić zakupy, bo w przeciwnym razie może umrzeć z głodu.
- No cóż... – mruknął, przeczesując palcami kolorową grzywkę.
Może jego dzień nie był aż tak luźny od obowiązków, jak mu się wydawało. Musiał coś zjeść, potem zrobić zakupy, a chciał jeszcze przecież poszukać tego ukrytego w apartamencie pomieszczenia.
Przeszedł przez salon i hall, a potem wszedł do garderoby, żeby wybrać odpowiednie ubrania.

*wychodzi*

Tristan

Odkładał produkty do szafek i lodówki, starając się zapamiętać, gdzie co kładzie, żeby potem nie musieć przeszukiwać całej kuchni. Przy okazji odkrył, gdzie leży patelnia, więc wyjął ją i chciał postawić na piecu, ale zrobił to tak nieszczęśliwie, że ta się z niego jakimś cudem zsunęła i uderzyła o podłogę, robiąc przy tym sporo hałasu.
- No pięknie.
Spojrzał w stronę kanapy w salonie.

Takahiro

Wszedł do kuchni i się uśmiechnął.
- No dobrze, podaj mi warzywa i jakąś deskę oraz nóż.- zaśmiał się leniwie.
- I dobrze by było gdyby do tego lampkę wina byś mi nalał.-uśmiechnął się i dał mężczyźnie buziaka w policzek uśmiechając się.

Tristan

Dotknął palcami policzka, a potem zaczął wyjmować z reklamówki warzywa.
- Nie miałem pojęcia, co kupić.
Była marchewka, papryka, cebula, jakiś nieduży kalafior, brokuły i... parę innych rzeczy.
- Po prostu wybierz z tego to, co się nada, a resztę schowamy do lodówki. Deskę widziałem w tamtej szafce obok ciebie. - Wskazał ręką. - A jakieś noże w dolnej szufladzie.

Takahiro

Wyciągnął sobie nóż i deskę po czym, zaczął kroić marchewkę, cebulę paprykę oraz ogórek w kostkę, znalazł jakąś miskę i przesypał tam warzywa po czym dał pod kran nalewając wody obmył je, po chwili schylił się po patelnię i położył na piecu, sam wyjął olej i nalał go trochę po czym zaczął podgrzewać. Wrzucił na patelnię warzywa i wyjął kurczaka, obmył go i odkroił nie potrzebne rzeczy po czym dorzucił na patelnię, odkręcił słoik z sosem i wlał go na patelnie ciągle mieszając.
- Wyciągnij garnek i nalej do niego wody, po sól ją trochę i postaw na kuchence.- spojrzał na niego.

Tristan

Tristan uśmiechnął się, widząc jak Takahiro schyla się do najniższej szuflady po nóż, ale nic nie powiedział. Stal tylko obok niego patrząc, jak ten sprawnie radzi sobie z przyrządzaniem dla nich jedzenia. A wszystko zaczynało już naprawdę przyjemnie pachnieć i Tristan robił się coraz bardziej głodny.
Sięgnął do szafki po garnek i wyjął największy z nich, a potem podszedł do zlewu i odkręcił wodę. Lał ją i lał, czekając, aż czarnowłosy powie, ze już wystarczy, ale ten był zajęty mieszaniem, więc Tristan sam podjął męską decyzję i, gdy garnek był już niemal pełny, zakręcił kurek.
- Tyle wystarczy?

Takahiro

Zaśmiał się widząc to.
- Trochę za dużo, odlej odrobinę bo inaczej będzie kuchenka zalana.- uśmiechnął się i przewrócił oczami, marszcząc zabawnie nos.
- Rozumiem że nie wychodzi ci gotowanie co?.- powiedział a raczej wyszeptał.

Tristan

Zrobił to, co mu kazano, zastanawiając się przy tym, ile to jest trochę. No dobrze, chyba wystarczy.
- Chyba już mówiłem...? - odpowiedział, wciąż skupiony na swoim zadaniu. Nie chciał przesolić wody. - Wystarczy?

Takahiro

- Tak wystarczy już.- pokiwał głową z uśmiechem odstawił patelnię i schylił się po przykrywkę do niej po czym ją zakrył. Teraz wystarczyło poczekać aż woda się zagotuje.
- To co z tym winem?.- spojrzał mężczyźnie w oczy i pocałował go w nos. Po chwili się zarumienił uświadamiając sobie co właśnie zrobił.

Tristan

Podskoczył, gdy uświadomił sobie, że kompletnie zapomniał o winie.
Miał nadzieję, że Takahiro nie pomyśli, że to reakcja na jego zachowanie.
- Już, już...
Szybko sięgnął do jednej z szafek, gdzie ustawione były szklanki i kieliszki. Wyjął stamtąd dwie lampki, przyjrzał się im dokładnie, czy nie są zabrudzone, ale aż lśniły czystością. Postawił je na ladzie i do każdej nalał po trochu wina.
- Proszę. - Jedną podał chłopakowi, a z drugiej sam powoli upił łyk, oblizując potem usta i przez cały czas patrząc na czarnowłosego.

Takahiro

Zabrał od niego lampkę wina i upił łyk rozkoszując się smakiem.
Jego wargi były delikatnie uchylone, oblizał dolną wargę subtelnie po czym się uśmiechnął i spojrzał Tristanowi w oczy, woda zaczęła się gotować. Takahiro otworzył makaron i wyspał do garnka odpowiednią ilość, po czym nastawił zegar na 10 minut.Podszedł bliżej do mężczyzny i usiadł na blacie dłonie swoje oparł na karku mężczyzny.

Tristan

Tristan mruknął i wychylił się do przodu, muskając usta Takahiro. Uśmiechnął się na myśl, że jeszcze wczoraj chłopak mówił o przyjaźni. Tristan nie był pewien, czy przyjaciele się do tego stopnia prowokują.
- Mamy dziesięć minut, tak? - Spojrzał na zegar. - Co zrobimy z tym czasem?
Objął chłopaka i ułożył dłonie na jego plecach, przysuwając się bliżej blatu, napierając na kolana Takahiro.

Takahiro

- A co proponujesz?.- przejechał językiem po wargach Tristana i rozchylił nogi tak aby mężczyzna znalazł się pomiędzy nimi, puścił do niego oczko i się uśmiechnął. Zaczął drapać do po karku. Zmarszczył zabawnie nosek.

Tristan

- Dziesięć minut? - Westchnął. - Co najwyżej to.
Złączył ich wargi, mając nadzieję na to, że te dzisiejsze lekkie muśnięcia zamieni wreszcie na prawdziwy pocałunek.