Sypialnia

Rafael

- Hmm... Nawet mam plany - mruknął spokojnie, zaciskając lekko dłoń na jego pośladku, a później wznawiając gładzenie jego ciała. Lubił to, bo lubił jego ciało. A co do tych planów, to nadal nie zdecydował - wyjście, czy może cały dzień w łóżku? Obie wersje kusiły niesamowicie. Odwrócił głowę w jego stronę i w końcu rozchylił powieki, żeby coś widzieć. Ale jakoś specjalnie szeroko, to ich nie otworzył. Pocałował go długo w usta, pieszcząc przez chwilę ich wnętrze językiem, a kiedy się od niego oderwał, oczy znów miał zamknięte. Uśmiechnął się lekko.

Bill

Nie mógł przestać się uśmiechać, a kiedy powiedział, że ma plany, zaczął się zastanawiać co takiego wymyślił.
-Mógłbym wiedzieć, co takiego wymyśliłeś? - spytał. - Ja mógłbym leżeć tak z Tobą nawet przez cały dzień. Chyba wymęczyło mnie to nasze bliższe poznawanie się - zaśmiał się i po raz kolejny go pocałował. Tym razem w szczękę. Głowę położył mu na brzuchu, a chwilę później poczuł dłoń w swoich włosach i mruknął z przyjemności. Chyba w końcu ktoś, tam na górze, zainteresował się nim i postanowił spełnić jego życzenia. W końcu nadal był tutaj z Rafaelem.

Rafael

- No, to w takim razie spędzimy cały dzień w łóżku - mruknął, przytulając go do siebie znów. On to mógł sobie jeszcze pospać. Może tak do obiadu? Naprawdę nie chciało mu się wstawać. Może po wczorajszym, a może z zupełnie innego powodu. Po prostu nie chciało mu się.

Bill

Rafael z każdą chwilą zaskakiwał go coraz bardziej. Wczoraj nawet nie pomyślałby, że ten będzie chciał spędzić cały dzień tuląc go do siebie. Nie żeby miał coś przeciwko, wręcz przeciwnie. Może chłopak chciał spełnić jego prośbę zostając w domu.
-Lubię być tak blisko ciebie - wyszeptał mu do ucha. Teraz to on gładził jego ciało. Aktualnie zajmował się brzuchem, który bardzo mu się podobał. Był idealny. Oczywiście nie miał strasznie wielkich mięśni, ale takie w sam raz.

Rafael

Mruknął cicho. Tak, on też przepadał ostatnimi czasy, za trzymaniem go blisko siebie. Coraz bardziej, jak sądził. Chwycił w jednej chwili jego dłoń, przeturlał się na niego i przycisnął jego rękę do poduszki, nad jego głową. Wymacał wolną ręką drugą jego dłoń i dołączył do pierwszej. Teraz trzymał go za nadgarstki i patrzył na niego przymkniętymi oczami lekko wygłodniałym wzrokiem. Oblizał wargi, a później pocałował go mocno. Jedną rękę wciąż miał wolną, więc zaczął gładzić jego bok. Nie wiedział na co w sumie ma teraz ochotę. Robił po prostu to, co chciał. Możliwe, że trochę go pocałuje i z niego zlezie, a możliwie, że porobi z nim coś więcej.

Bill

Leżeli przez chwilę nic nie robiąc, kiedy brunet wspiął się na niego i unieruchomił mu dłonie. Przez chwilę patrzyli na siebie, po czym mężczyzna wpił się w jego wargi. Jęknął cichutko i zaczął oddawać pocałunek. Sam nie wiedział, czy ma ochotę na seks, ale pocałunków nigdy by mu nie odmówił. Uwielbiał miękkie usta swojego kochanka na swoich i język wślizgujący się pomiędzy nie. Cały czas mruczał cicho i uśmiechał się, kiedy ten na niego spoglądał.

Rafael

Całował go i całował, chyba dobre kilka minut, co chwilę odrywając się dosłownie na sekundę, by obaj mogli zaczerpnąć powietrza. Po prostu miał na to teraz ochotę i ani myślał się od niego odrywać. Podobało mu się to. I nawet jeśli nie myślał o niczym takim, to jego dłoń powędrowała na chwilę w dół, by musnąć jego męskość, a później wróciła do gładzenia jego boku.

Bill

Rafael chyba nie wiedział, że takim zachowaniem doprowadza go do szału. Już dawno przyznał się przed sobą, że ten mężczyzna jest inny niż wszyscy. Naprawdę z nikim nie było mu tak dobrze. Nawet jeśli nie chodziło o seks. Było inaczej niż z facetami, z którymi wcześniej bywał.
- Chcesz żebym przez Ciebie zwariował? - spytał szeroko uśmiechnięty i uchylił wargi by wpuścić do środka język swojego kochanka. Tak. Teraz naprawdę uważał, że jest jego.

Rafael

Pocałował go jeszcze raz, nim odpowiedział na jego pytanie. Błądził językiem po wnętrzu jego ust i w końcu oderwał się na chwilę.
- Tak, tego właśnie chcę - powiedział, uśmiechając się lekko i znów przyczepiając się do niego. On może tak godzinami, naprawdę.

Bill

Nie zdążył nawet odpowiedzieć. Znów miał te słodkie usta na swoich. Chyba pierwszy raz w życiu poczuł przysłowiowe "motyle w brzuchu".
-Uwielbiam cię - powiedział cicho i uwolnił swoje dłonie po to, by objąć go i być jeszcze bliżej. Nie potrafił zrozumieć co się z nim działo. Potrzebował ciepła jego ciała i gorących oddechów na swojej szyi.

Rafael

Pozwolił mu uwolnić te dłonie, chociaż w sumie chodziło właśnie o to, by ten go nie obejmował. Ot, po prostu chciał mieć nad wszystkim kontrolę. Ale jak już tak wyszło, to niech będzie. Znów go pocałował. Ile razy jeszcze usłyszy, że Bill go uwielbia, nim mu się to znudzi? Pewnie wiele. Ale kto tego nie lubi? Słuchać, że jest uwielbiany, boski, czy wspaniały? On bynajmniej lubi. Uśmiechnął się mu na ustach. Teraz miał obie ręce wolne, więc zjechał nimi w dół, wsadził pod niego i położył je na jego pośladkach. Ścisnął je, a później nieco rozchylił. Do niczego nie zmierzał, po prostu lubił takie prowokacyjne pieszczoty. Chociaż w sumie, gdyby Bill powiedział, że chce, to pewnie by się nie opierał.

Bill

Może powinien być zawstydzony tym, że leży pod nim nagi, ale nie potrafił. Lubił, kiedy mężczyzna patrzył na niego tak, jakby chciał go zjeść. Jęknął mu w usta czując dłonie na swoich pośladkach. Nie miał nic przeciwko temu. Te drobne pieszczoty były czymś, czego rzadko doświadczał. Nawet gdyby chciał się teraz odezwać, to nie mógłby tego zrobić. Był zbyt wpatrzony w bruneta. Z każdą chwilą ogarniała go coraz większa potrzeba bliskości.

Rafael

Prawie go pożerał, a nie całował. Dobra, nabrał na niego ochoty. Nie był podniecony, ale mógłby go teraz trochę podręczyć. Oderwał się od jego ust, spojrzał na niego z lekkim uśmieszkiem i wyciągnął spod niego jedną rękę. Powędrował nią do jego męskości i jednym tylko paluszkiem zaczął pocierać jej czubek. Naprawdę leciutko, bardziej go łaskocząc, niż rzeczywiście pobudzając. Albo raczej robiąc obie te rzeczy na raz. Uśmiechnął się znów i nie dał się przyciągnąć do kolejnego pocałunku. Chciał na niego teraz patrzeć, jak jest przez niego wolno, przyjemnie maltretowany.

Bill

Chciał zawstydzenia? No to je ma. Rafael zaczął dotykać jego męskości, a on nawet nie mógł zasłonić twarzy. Jęczał cicho i odwrócił twarz w bok. Czuł, że jego policzki pokryły się rumieńcami. Mężczyzna chyba nie zamierzał przestać, więc w końcu, chociaż z wielkim trudem się odezwał.
-Nie baw się mną tak - powiedział, a raczej wyszeptał. Podniecenie odbierało mu rozum.

Rafael

- Och, dlaczego? - mruknął, muskając jego czerwony policzek. Mężczyzna wyglądał w tej chwili nie tylko całkiem słodko, ale też seksownie. Tak dobrze... Oblizał wargi i zbliżył je do jego ucha. - Nie podoba ci się? Bo ja widzę coś innego... - wyszeptał, wsadzając mu do środka język. Nadal nie przestawał go lekko pieścić. Perwersja - lubił to.