Sypialnia

Alex

Poranek przyszedł niespodziewanie szybko. Jasne, słoneczne ,światło wdzierało się do pokoju. Alex powoli otworzył oczy. Chciał jeszcze pospać ale natarczywe słońce nie dawało za wygraną. Powoli usiadł na brzegu łóżka i na pół śpiącą poszedł zasłonić żaluzje. Po drodze gdzieś zaczepił się o lezące ubrania i stracił równowagę. Chciał się czego złapać ale na próżno szukał punktu zaczepienia. Ostatnie co pamiętał to , że leciał na kant biurka. Coś ciepłego spłynęło po jego twarzy. Potem zapanowała ciemność.

Ryan

Obudził go jakiś huk i promienie słońca wpadające przez okno. Otworzył leniwie oczy i przyciągnął się na łóżku. Wyciągnął rękę w stronę gdzie powinien leżeć jego ukochany. Niestety go tam nie było.
-Alex - mruknął cicho. Nie dostał odpowiedzi. Przetarł oczy i usiadł na łóżku.
-Alex! - zawołał głośno, kiedy zobaczył swojego chłopaka na podłodze. Zerwał się z łóżka i szybko znalazł się przy nim. - Alex, kochanie - powiedział i pociągnął go za ramię. Chłopak nie odpowiadał. - Alex, proszę, wstawaj - zawołał, a po jego policzkach zaczęły płynąć łzy.

Alex

Powoli otworzył oczy. Widział rozmazany obraz Ryana ,klęczącego nad nim. Nie wiedział co się stało. - Ała, moja głowa - wyszeptał i znów zapanowała ciemność.

Ryan

-Alex - Jęknął zapłakany, kiedy jego chłopak otworzył na chwilę oczy. Wiedział, że nie może tak po prostu siedzieć. Wyjął z kieszeni spodni komórkę i zadzwoni po pogotowie. Założył Alexowi bieliznę, a później sam się ubrał.
Pogotowie przyjechało bardzo szybko. Musieli zabrać Alexa. Szybko zabrał dla niego ubrania, zamknął mieszkanie i wyszedł razem z nimi.
Czuł się winny. To w jego spodnie zapłatał się brunet. Bał się o niego. Tak bardzo się bał.
*z tematu*

Alex

Wszedł od razu do sypialni. Wciąz próbował dodzwonić się do Ryana, ale jego telefon milczał. Usiadł na brzegu łóżka. Uzmysłowił sobie jak mało wie o ukochanym. Nawet nie wiedział gdzie mieszkają jego rodzice, żeby móc tam pojechać. Nie rozumiał dlaczego tak się zachował. Przecież pojechał by z nim. Położył sie na łóżku. Kiedy wtulił się w poduszkę i poczuła zapach Ryana, rozpłakał się. Jego życie stanęło w martwym punkcie.

Ryan

Wiedział, że źle zrobił, kiedy tak po prostu zostawił Alexa i pojechał do swojego domu. Zdążył jednak jeszcze pożegnać się ze swoim ojcem. Matka już nie żyła. Był załamany i nie wiedział co ma ze sobą zrobić. Chciał zadzwonić do swojego chłopaka, ale było mu wstyd.
Od razu po pogrzebie rodziców wrócił do miasta. Nie wiedział jak Alex go przyjmie, ale nie chciał być teraz sam.
Westchnął cicho i przetarł czerwone od płaczu oczy, a później zapukał do drzwi.

Alex

Dni mijały jednen po drugim a on zatracał się w tęsknocie za Ryanem. Nie umiał znaleźć sobie miejsca bez niego. Kochał go ponad wszystko, ale te jego nagłe zniknięcie złamało mu serce. Przez kilka dni nie wychodził praktycznie z sypialni. Miał chorobowe więc nic nie zmuszało go do wstania z łóżka.
Nagle jakby trochę nie wyraźnie usłyszał pukanie do drzwi. Nie miał ochoty nikogo widzieć. Ale ktoś zapukał kilkakrotnie. Alex zwlekł się z łóżka i poszedł odtworzyć.

z temetu

Alex

Alex zapalił małe, nastrojowe światło w sypialni. Nie wypuszczając z dłoni ręki Ryan położył się z nim na łóżku. Przeżyli tu ze sobą cudowne chwile...I teraz znów tak miało być. Alex odsunął kilka kosmyków włosów Ryana z jego twarzy. Wpatrywał się w jego oczy - Nie mogę uwierzyć, że tu jesteś...znów mój.

Ryan

-Zawsze jestem tylko twój. Zawsze będę - powiedział cicho i przyciągnął go do siebie. Chciał czuć ciepło bijące od jego ciała. Potrzebował go chyba bardziej niż powietrza. Rozłożył szerzej uda i spojrzał na chłopaka.
-Chodź do mnie - wyszeptał mu do ucha, a później delikatnie je polizał.

Alex

Alex klęknął między jego udami. Teraz chłopak był dla niego najpiekniejszym widokiem. Nachylił sie nad nim i czule pocałował w usta. Potem obsypał pocałunkami jego szyję tors i zaczął schodzić coraz niżej.

Ryan

-Bardzo cię kocham - powiedział prosto w usta chłopaka. Jęczał cicho, kiedy Alex go całował. Czuł, że to on zawsze będzie dla niego najważniejszy. Przygryzł wargę by nie krzyknąć, kiedy ukochany zaczął składać pocałunki na jego członku. Czuł, że na to nie zasłużył.

Alex

Alex zaczął powoli pieścić członka ukochanego. Tak bardzo tęsknił za jego smakiem i zapachem.Co chwilę zerkał na twarz ukochanego, na której powoli malowała się rozkosz. Pragnął mu ją dawać, długo i intensywnie. jakby chciał nadrobić stracony czas. Zanurzyła członka w swoich ustach i zaczął pieścić go intensywnie.

Ryan

Zacisnął dłonie na kołdrze, kiedy Alex zaczął brać do ust jego męskość. Uwielbiał czuć obejmujące go wargi. Jęczał cicho i unosił biodra do góry. Mógłby dojść nawet teraz, ale chciał jeszcze czuć tą przyjemność. Nie myślał już o niczym innym. Wszystkie problemy gdzieś zniknęły.

Alex

Alex cały czas pieścił męskość Ryana. Czuł,że chłopak jest już blisko, ale nie chciał by już kończył. Chciał usłyszeć jego głośne jęki. Wiedział jak to zrobić. Jedną ręką sięgnął po dużą poduszkę -Unieś biodra - wyszeptał i włożył poduszkę pod jego pośladki. Po chwili rozsunął je delikatnie i zaczął lizać jego dziurkę.

Ryan

-Alex, proszę - Jęknął i głośno zaczerpnął powietrza. Nie wierzył, że chłopak to robi. Nie potrafił leżeć spokojnie. To było silniejsze od niego samego.
-Nie wytrzymam - Wyszeptał i zamknął oczy. Było mu bardzo dobrze.