Sypialnia

Alex

Alex wziął głęboki oddech- Dzisiaj jest rocznica śmierci moich rodziców, przy tobie na chwilę zapomniałem o samotności- odpowiedział, unikając wzroku Ryana. Nie chciał by mężczyzna widział jego łzy.

Ryan

Zrobiło mu się żal Alexa. Wiedział, że to musi boleć.
-Chodź do mnie, moje Słońce - powiedział i przyciągnął go do siebie. Objął go ciasno, a po chwili spojrzał mu w oczy i powiedział - Już nigdy nie będziesz sam, obiecuje. - Wydawało mu się, że już to mówił, ale chciał zrobić to jeszcze raz. Ten chłopaka był dla niego naprawdę bardzo ważny.

Alex

Alex wtulił się w Ryana mocno. Chodż minęły dwa lata od śmierci rodziców, nie pogodził się z ich stratą.
-Zrobisz coś dla mnie? - zapytał. Nie wiedział czy to nie zbyt osobista prośba - Pójdziesz ze mną dziś na cmentarz?

Ryan

-Nie musisz nawet pytać - odpowiedział i uśmiechnął się do niego delikatnie. Chciał być przy nim tego dnia. -Pójdziemy tam wieczorem, po twoim spotkaniu z tym kolegą? - spytał. Już niedługo święto wszystkich zmarłych, więc na cmentarzu będzie pewnie dużo ludzi. Uwielbiał patrzeć tego dnia, na setki migających światełek. Wtedy zmarli znów wracali do życia, we wspomnieniach swoich rodzin.

Alex

Alex westchnął ulgą. NIe chciał tam iść sam - Jesteś kochany, wiesz? Dopiero teraz kiedy jesteś przy mnie uświadomiłem sobie jaki byłem samotny.

Ryan

Przez chwilę tylko patrzyli na siebie, a później złączyli usta w pocałunku pełnym uczuć. Tak bardzo chciał uszczęśliwić Alexa. Dać mu tyle miłości, ile tylko będzie mógł. Wiedział, że mężczyzna na to zasługuje.

Alex

- Wspominałeś wcześniej o twojej rodzinie. Opowiedz mi o nich skarbie...

Ryan

Pocałował go w policzek, kiedy usłyszał jak chłopak go nazwał. Usiadł między jego nogami i oparł się o jego brzuch, a Alex objął go w pasie.
-Dawno ich nie widziałem i juz trochę za nimi tęsknię. Moja mama jest strasznie zakręcona. Uczy dzieci w przedszkolu i czasami zachowuje się gorzej niż one. Tata ma własną firmę budowlaną i to właśnie on zawsze ściąga mamę na ziemię. - Cieszył się, że chłopak chce poznać jego rodzinę. - Mam też brata. Jest ode mnie dwa lata starszy. W tamtym roku się rozwiódł i teraz sam wychowuje trzyletnią córeczkę. Żona zostawiła go dla innego - powiedział ciszej. Nigdy jej nie lubił, ale kiedy zostawiła jego brata, miał ochotę ją zabić. Na szczęście wszystko jakoś się ułożyło.

Alex

- O to kiepsko, samotne rodzicielstwo to trudna sprawa- powiedział Alex - Ale z opisu twoich rodziców wnioskuje,że są fajnymi ludzmi. A jak przyjęli, że jesteś gejem? - zapytał, delikatnie całując co chwilę Ryana w szyję, cieszył się,że może trzymać go w ramionach.

Ryan

-Moja mama stwierdziła to, że jestem gejem przed tym, zanim sam przed sobą się do tego przyznałem. W liceum wszyscy moi znajomi mieli dziewczyny, a ja byłem sam. Moja mama nie mogła zrozumieć, jak taki "ładny" chłopak może być sam. W końcu, któregoś dnia, zasugerowała, żebym zaprosił na kolację jakąś koleżankę, albo kolegę. Bo jeśli to byłby chłopak, ona nie miałaby nic przeciwko, bylebym był szczęśliwy. - Pamiętał tamten dzień, jakby to wydarzyło się wczoraj. Nie wiedział, co zrobiłby, gdyby jego rodzice nie potrafili zrozumieć i zaakceptować tego, jaki jest.

Alex

- Fajnie, moja mama zorientowała się po moimi zachowaniu. Kiedyś przyprowadziłem chłopaka domu i jak to ona określiła" chodziłem 10 cm nad ziemią", wiedziała,że się zakochałem. A on był taki cudowny,że od razu podbił jej serce. Tata pochodzi z japonii a tam jest duża społeczność gejowska, więc po tak zwanej męskiej rozmowie, poklepał mnie po ramieniu i powiedział : Co za różnica czy przyprowadzisz na syna czy córkę, ważne by był to wartościowy człowiek.

Ryan

Zaczął zastanawiać się nad tym, czy rodzice Alexa, by go polubili. Był przecież tylko zwykłym nauczycielem. Westchnął cicho i odwrócił się do chłopaka.
-Nie wiem, czy szybko zabiorę cię do moich rodziców - powiedział. - Boję się, że moja mama mogłaby się w tobie zakochać - wyjaśnił chwilę później i szeroko się do niego uśmiechnął. Brunet był taki delikanty. Nie można było go po prostu nie lubić. Przypomniał sobie, jak w szkole, wypadły mu z torby książki. Wyglądał naprawdę słodko, kiedy się zawstydził.

Alex

- To mam nadzieje,że będzie was dwoje, jeśli chodzi o to zakochanie- odpowiedział nieśmiało Ryanowi.

Ryan

Objął go za szyję i położył sie na nim. Kiedy wypowiadał słowa, jego usta muskały szyję chłopaka.
-Mi juz chyba nie dużo brakuje - powiedział cicho i zaczął go delikatnie całować. Nie mógł się powstrzymać. Alex działał na niego bardzo mocno i chociaż starał sie powstrzymywać, nie potrafił oderwać od jego ciała rąk.

Alex

Całowali się dłuższą chwilę, pozwalając by ich języki bawiły się sobą nawzajem. Było im cudownie. Dłonie Alexa wodziły po ciele Ryana, znów go pragnął, ale nie chciał tego pokazać.