Pokój nr 3

Alex

- Powiedz mi tylko czy to co się między nami stało, ma dla ciebie jakieś znaczenia?

Mark

To pytanie go zamurowało, chociaż właściwie mógł się go spodziewać. Chłopak mógł myśleć nie wiadomo co, podczas gdy go nie było. Mark spojrzał Danny'emu prosto w oczy i powiedział:
- Oczywiście, że ma znaczenie. - Nie kłamał, to co przeżył z Dannym było niezapomniane i wyjątkowe, ale... Oczywiście musi być jakieś ale. Ale to o Andreasie nie mógł przestać myśleć i o tym co mu powiedział.

Alex

- Odniosłem inne wrażenie - odpowiedział Danny - Spędziłeś tą noc z Andym?

Mark

- Nie w ten sposób co myślisz, byłem tylko u niego w pokoju. Nie robiliśmy tego, jeżeli o to ci chodzi - powiedział ostrożnie. Nie chciał jeszcze bardziej rozdrażnić czy zasmucić Danny'ego.

Alex

- Widocznie on był bardziej warty twojej uwagi. Ja już ci dałem co miałem dać. Mark nie chce by to miało wpływ na nasze stosunki. Polubiłem cię i niech tak zostanie. Ale...chyba już nie powtórzymy tego.

Mark

Chciał powiedzieć mu, że wcale nie chciał żeby tak było. Że Andreas naprawdę źle się czuł i potrzebował jego pomocy, dlatego z nim nie został. Ale nie zrobił tego bo wiedział, że wszystko by się tylko jeszcze bardziej pokomplikowało. Musiał zdecydować, a coś podpowiadało mu, że z Andym byłby szczęśliwszy. Nie żeby Danny był nie w porządku, chyba jednak Andreas urzekł go tym, że w końcu powiedział mu, że się w nim kocha. Mark wtedy poczuł jakby coś gorącego i cudownego wypełniało go od środka. Nie mógłby go teraz zostawić.
- Cieszę się, że mimo wszystko nie chcesz urywać ze mną kontaktu, bo ja też bardzo cię lubię. A będzie tak jak chcesz - odparł. - Ale to ja chciałem ci dać jak najwięcej, nie traktuj tego tak... jednostronnie - powiedział. Nie lubił być stawiany w takim świetle.

Alex

- Skoro tak na to patrzysz...Wybacz ale chciałbym zostać sam.Pewni i tak masz inne plany - W jego oczach pojawiły się łzy.

Mark

Poczuł się naprawdę źle, chyba jednak nie jest stworzony dla Danny'ego, skoro co chwilę go rani. Nawet gdy tego nie chce to i tak to robi. A przecież nie wiedział co takiego znowu powiedział źle.
- Co powiedziałem nie tak, hmm? Danny, chce utrzymywać z tobą kontakt i nie chcę żebyś traktował swój pierwszy raz tak że tylko ciebie wziąłem. A tak właśnie zabrzmiało to: "Ja już miałem co miałem dać". Naprawdę nie chcę żebyś traktował to tak, że tylko ja brałem, bo chciałem też jak najwięcej ci dać. Żeby nam obu było dobrze. Rozumiesz o co mi chodzi? - spytał i pochylił się nad nim. Chwycił jego brodę i uniósł ją trochę żeby móc mu patrzeć prosto w oczy. Jeżeli nie będzie chciał z nim dalej rozmawiać i powie znowu, że ma wyjść, to własnie to zrobi.

Alex

-Przepraszam - wyszeptał Danny i przytulił się do niego - Nigdy nie będziesz dla mnie kimś zwykłym Mark, ale moim pierwszym chłopakiem. Nie chce by to wszystko się teraz tak skończyło, ale to ty zdecydujesz co dalej będzie.

Mark

Przytulił go do siebie. Teraz naprawdę miał mętlik w głowie. Chyba najlepiej by było gdyby był sam. W końcu pewnie i tak ich obu tylko by zranił. Ale chyba dłużej nie chciał być już sam...
- Danny sam powiedziałeś, że nie chcesz tego powtarzać, zresztą znamy się tak krótko, a ja już zdążyłem cię zawieść...

Alex

Danny odsunął się od niego - Byłem zły kiedy to powiedziałem, chce sie z tobą kochać wiele razy. Zawiodłeś mnie, to prawda, ale nie chce byś odszedł.

Mark

- Przykro mi Danny, ale jeżeli miałbym patrzeć jak cię ranię... Nie chcę tego, a chyba nie potrafiłbym za każdym razem dotrzymywać słowa czy coś. Nie jestem taki jak ci by się mogło wydawać - powiedział smutny. Nie mógł tego ciągnąć w nieskończoność, bo tylko przedłużyłby nieuniknione. Miał tylko nadzieję, że chłopak go nie znienawidzi, dlatego, że nie chcę się z nim angażować w poważniejsze sprawy.

Alex

Oczy Danny'ego znów wypełniły łzy- W taki razie wyjdź i zostaw mnie samego. Nie chce byś oglądał mnie w takim stanie.

Mark

Zacisnął dłonie w pięści tak mocno, że wbijał sobie paznokcie w skórę. Mógłby jeszcze mówić i mówić żeby choć trochę złagodzić sytuację, ale chyba nie miałoby to sensu. Z resztą postanowił, że jak Danny będzie chciał znowu żeby wyszedł to zrobi to. Mark wziął głęboki oddech i odsunął się od chłopaka. Wyszedł bez słowa z jego pokoju.
* wychodzi *