Pokój nr 3

Rafael

Niewielkie pomieszczenie w którym stoją dwa łóżka równolegle do siebie. Są one oddzielone biurkiem podzielonym na pół drewnianą „ścianką”, które stoi pod sporym oknem. Zaraz obok drzwi są dwie duże szafy na ubrania. W nogach łóżek są także niskie, około pół metrowe półki na których można ustawić książki. Na pomarańczowej ścianie wiszą dwie korkowe tablice, na których można przywiesić co tylko się chce. Wszystkie pokoje w akademiku wyglądają tak samo, a ich modyfikowanie jest surowo zabronione.

W pokoju są:
Kojima Kichisaburo
i

Kichisaburo

Nieśpiesznie otworzył drzwi, jednak kiedy w końcu udało mu się to dokonać w oczy rzucił się ten okropny, pomarańczowy kolor ścian. Ogólnie pokój nie był zły, chociaż czego on się spodziewał po standardach akademika. Rzucił torbę na jedno z łóżek i zamknął za sobą drzwi. Odstawił pokrowiec od wiolonczeli koło szafy i otworzył okno, po czym usiadł na parapecie i zapalił wyciągniętą fajkę.
-I gdzie są teraz twoje postanowienia o rzucaniu z nałogiem, co? Tylko idioci się poddają! -tak zawsze wyglądało pocieszanie siebie w jego wykonaniu. O dziwo działało skutecznie. Nie dosyć, że cham dla innych, to i dla siebie także. Iście świetne podejście do wszystkiego.

Kichisaburo

Takie dłuższe przesiadywanie nie miało zbytniego sensu. Wypalonego peta wyrzucił przez okno, które zaraz po tym zamknął. Przysiadł na skraju łóżka nie wiedząc co ze sobą począć. Nie miał do kogo zagadać, bo nikogo nie znał. Nie chciał nigdzie wychodzić, bo jest zbyt leniwy. Wyjął z torby konsole, ale nawet to nie sprawiało mu radości. Dopiero gdy zaczął się rozglądać postanowił sięgnąć dużego pokrowca. Wyjął z niego instrument i zaczął grać, dopiero to pozwoliło mu się uspokoić.