Salon z kuchnią

Felicjan

Na samym końcu krótkiego przedpokoju było największe pomieszczenie w mieszkaniu Felicjana. Salon chłopaka był skromny. Ściany pomalowane na pastelowe kolory, a meble dobrane pod kolor – jasnozielona, wygodna sofa przed nią brzozowy stolik do kawy (zawsze zawalony masą notatek, podręczników, czy notatek z pomysłami na przepisy). Kawałek dalej stał mały i rzadko używany telewizor. Pod ścianami stały regały pełne różnych książek i czasopism.
Dalej była kuchnia – ukochane miejsce Felicjana! Dla postronnego obserwatora w kuchni panował bałagan, na stołach leży torebki z przyprawami, słoiczki z dżemami, czy bakalie. Wyglądało to tak, jakby każda z tych rzeczy przypadkiem nabyła miejsce, które zajmowała. Jednak tak nie było. Każda rzecz miała swoje konkretne miejsce. Kuchnia była dla Felicjana świętością, każdy gość musiał się zapytać o pozwolenie, żeby do niej wejść.

Felicjan

Po dłuższym spacerze po mieście wrócił do domu. Nie wchodził do żadnych sklepów, ani barów. Nie miał ochoty, jednak po drodze widział jeden klub, który na serio mu się spodobał. Może jutro tam wpadnie? Na razie postanowił się zagłębić w kuchni i ugotować sobie coś dobrego. Może tarte brokułową, możne jakaś zapiekankę? A może coś słodkiego?