Sypialnia

Tokiya

Westchnął ciężko na jego słowa. Zapomniał już prawie o tym, że mężczyzna pracuje. Cóż, przynajmniej będzie miał mniejsze wyrzuty sumienia, że poświęca wolny czas Alexowi.
- No, trudno, ale myślę, że wpadnę cię odwiedzić na pewno - odparł. - Ale chodźmy już spać, jestem padnięty - przyznał, po czym pocałował go lekko.

Tom

Zgodził się ze słowami Tokiyi, on też był już dość zmęczony. Nastawił jeszcze tylko budzik żeby Tokiya nie zaspał do pracy i wtulił się w jego ciało. Miło było zasypiać mając w ramionach tego dzieciaka. Tom nie musiał czekać długo zanim zmorzył go sen. Było mu tak przyjemnie ciepło i błogo, że zasnął już po chwili.

Tokiya

Po tym, jak Tom zajął się wszystkim i obaj już położyli się spać, zastanawiał się, jak to będzie. Wprawdzie miał towarzystwo Toma, ale kiedy on będzie pracował, jakoś nie chciał być już sam. Dzięki niemu otworzył się, a przecież wiedział, że nawet jeśli zaprzyjaźni się z Alexem, ten nie będzie miał dla niego czasu co drugiego popołudnia. Te i podobne myśli długo nie pozwalały mu zasnąć, póki Tom przez sen nie wymówił jego imienia. Jakoś go to uspokoiło. Uśmiechnął się lekko i niedługo potem odpłynął.

Tom

Został obudzony przez budzik, tak samo jak chłopak leżący przy nim. Czuł się bardzo niewyspany i nie miał ochoty wstawać z łóżka. Z zamkniętymi jeszcze oczami, powiedział cicho:
- Dzień dobry. Mam nadzieję, że spałeś choć trochę lepiej niż ja. - Mówiąc to pogłaskał palcem policzek Tokiyi i powoli otworzył oczy.

Tokiya

Gdy już zasnął, nic nie mogło przeszkodzić mu w odpoczynku u boku Toma. Wprawdzie był mocno zaspany i kompletnie rozleniwiony, ale wiedział, że musi się wreszcie ruszyć. Uśmiechnął się do mężczyzny i podniósł, żeby pocałować go krótko.
- Cześć. Wygląda na to, że tak - odparł, przeciągając się szeroko. - Nie wstawiaj, pośpij sobie jeszcze - zasugerował. - Ja się ogarnę i zwinę do roboty, a ty masz jeszcze czas - stwierdził, po czym podniósł się z łóżka i zabrał za pakowanie swoich rzeczy. Zaraz potem pobiegł pod prysznic, żeby nieco się rozbudzić.

Tom

Z uśmiechem przyjął do wiadomości słowa chłopaka. Nie miał w sobie ani trochę energii. Równie dobrze może wstać za godzinkę, prawda?
- Hmm, skoro nalegasz, to chyba jeszcze trochę zostanę w łóżku - wymruczał zanim chłopak wyszedł do łązienki. A tylko niech się z nim nie przyjdzie pożegnać przed wyjściem to się z nim policzy.

Tokiya

Nie wyszedł z domu Toma, pozbierał wszystkie swoje rzeczy. W końcu musiał wreszcie wrócić do siebie, no i zrobić porządne pranie. Było wystarczająco wcześnie, żeby zdążył to zrobić i dotrzeć na czas na przystanek. Przed tym jednak wrócił się do sypialni i pocałował czule wargi kochanka, przez chwilę wpatrując się w jego uśpioną twarz. Nie chciał go budzić. Uśmiechnął się lekko pod nosem.
- Do później, Tommy - wyszeptał. Raz jeszcze cmoknął go w usta i poszedł na przystanek z całym bagażem na plecach.

*wychodzi*

Tom

Obudził się koło dziewiątej z dużo lepszym nastrojem niż wcześniej. Palcem przejechał po swoich ustach. Jak przez mgłę pamiętał lekkiego buziaka, którego dostał od Tokiyi na pożegnanie. Nawet nie miał siły otworzyć wtedy oczu.
Wygrzebał się z łóżka i odrazu poszedł do kuchni po kawe. Gdy już się rozbudził i ogarnął, wyszedł na spacer ze swoim psem. Później podokańczał wszystkie zaległe zamówienia i posprzedawał je.
Było już koło szesnastej gdy pozałatwiał wszystkie swoje sprawy zaczął szykować się do wyjścia. Cóż raczej nie był przygnębiony z powodu powrócenia do pracy. Właściwie to brakowało mu głośnej klubowej muzyki i dobrze bawiących się ludzi. Dlatego z szerokim uśmiechem na twarzy, wyszedł z domu.
*Wychodzi*

Tom

Wrócił z pracy i od razu położył się spać. Wstał koło południa z okropnym bólem głowy. Dopiero po tym jak wziął długą kąpiel mu trochę przeszło. Dzisiaj nie miał nic ciekawego do roboty. Pozostawało mu już tylko czekać aż Tokiya do niego wpadnie po pracy. A wtedy... cóż mieli dokończyć jakąś sprawę.
Tom uśmiechnął się delikatnie, jedyne co mu przeszkadzało to, to że do przyjścia jego chłopaka pozostało jeszcze sporo czasu.

Tom

Zajęty był właśnie wpatrywaniem się w zegarek, gdy jego telefon zadzwonił krótko, informując go o przyjściu smsa. Szybko odczytał wiadomość i uśmiechnął się szeroko.
Bardzo cieszył się na tę niespodziankę, w końcu czekał na nią od rana.
Wyszedł z sypialni i zanim wszedł na taras, zaszedł jeszcze do kuchni po przygotowany już chwilę wcześniej obiad i kawę.
*Wychodzi*