Salon

Tokiya

Mruknął cicho, gdy tylko poczuł na karku wargi kochanka. Bez słowa sprzeciwu pozwolił ściągnąć z siebie spodnie i jęknął cicho, gdy Tom zaczął znów obcałowywać jego ciało, począwszy od kostki. Uwielbiał, gdy mężczyzna się z nim tak drażnił, ale był tak okrutnie głodny jego dotyku i bliskości, że mruknął coś tylko, gdy jego chłopak opuścił okolice bokserek i zaczął pieścić jego podbrzusze. Jego zniecierpliwiona już męskość opinała się na bokserkach i zaczynała pulsować. Mimo to przyciągnął Toma do swoich ust i wpił się w nie łakomie, obejmując go obiema nogami, gdy na nim leżał.

Tom

Oddał z pasją pocałunek, miał ochotę mruczeć z przyjemności. Poczuł jak nogi Tokiyi oplatają go w pasie, a jego biodra ocierają się o jego własne. W tym momencie ubrania zaczęły mu bardzo przeszkadzać. Z każdą chwilą robiło mu się coraz bardziej gorąco. Z chęcią pobawił się z nim dłużej w tą niewinną grę, ale coraz większą miał na niego ochotę. Oderwał się od jego ust i zaczął całować linię jego szczęki. Swoją dłoń położył na bokserkach chłopaka i przez materiał potarł jego pulsującą erekcje. Po chwili znudziło mu się ta delikatna zabawa. Zerwał z niego bokserki i zlustrował jego całkowicie nagie ciało. Po raz kolejny oblizał wargi, chciałby już w nim być. Sprawić żeby jęczał pod nim z przyjemności...

Tokiya

Tom najwyraźniej był bardziej zniecierpliwiony od niego. Nie, żeby mu to w jakiś sposób przeszkadzało. Jego pieszczoty kwitowane zwykle były pomrukami lub cichymi jękami, jednak mimowolnie znów zarumienił się nieco, gdy mężczyzna tak po prostu przyglądał się przez chwilę jego ciału. Na dodatek oblizał wargi w taki sposób, że Tokiyi na samą myśl coś przewróciło się w żołądku. Przyciągnął go więc do siebie i wpił się w jego wargi.
- Zajmij się mną dobrze, Tommy - wymruczał cicho, zaglądając mu w oczy i rumieniąc się przy tym słodko. Nic nie mógł poradzić, taka już była jego uroda.

Tom

- Własnie taki mam zamiar - odpowiedział. Sięgnął po drugi olejek, który przyniósł i rozlał go sobie na dłoni. Delikatnie przesuną palcem wzdłuż całej erekcji Tokiyi. W górę i w dół. Bardzo powoli, aby pomęczyć chłopaka jeszcze dłużej. Naprawdę uwielbiał, gdy tak słodko jęczał, dla niego... przez niego.
Olejek, tan sam, którego Tom użył już kiedyś, zaczął robić swoje.
Tokiya zaczął poruszać mocno biodrami. Tom starał się go doprowadzić do szaleństwa. Nie przestawał całować tego ciała, dotykać go. Chciał usłyszeć więcej tych cudownych jęków.

Tokiya

Jęczał cicho, gdy Tom pieścił jego męskość jakiś olejkiem, który zdawał się dodatkowo go rozgrzewać. To była czysta tortura. Pomrukiwał po każdym pocałunku, dotyku i wciąż chciał więcej.
- Tom... - wymruczał w końcu, nie mogąc już dłużej czekać. Wystarczająco długo już musiał na niego czekać.

Tom

Och, tak, zdecydowanie tych wszystkich jęków było przyjemne. Sam Tom nie mógł już wytrzymać. Zdjął z siebie luźną koszulę. Puścił w końcu penisa chłopaka i palcami zaczął masować jego dziurkę. Napierał na nią, chcąc jak najlepiej go rozciągnąć. Po chwili wszedł w niego jednym palcem, do którego zaraz dołączył drugi i jeszcze jeden. Poruszał nimi przez dłuższą chwilę, a potem wyjął je i z wprawą zdjął z siebie szybko spodnie, wraz z bokserkami. Był cholernie twardy, naprawdę nie wytrzyma jeżeli zaraz tego nie zrobią. Rozsunął pośladki Tokiyi i powoli się w niego wsunął. Ogarnęło go cudowne uczucie. Tak dobre, że wyrwał mu się z gardła głośny jęk.

Tokiya

Nie potrafił powstrzymać jęków, gdy Tom palcami nasiąkniętymi olejkiem zaczął wreszcie dobierać się do jego dziurki. Rozgrzał go tym w niesamowicie szybkim tempie, aż Tokiya nie mógł doczekać się, aż poczuje go w sobie. Z jego gardła wydobył się cichy i krótki krzyk, gdy Tom wszedł w niego do końca. Ten niespieszny ruch sprawił, że czarnowłosy zaczął niecierpliwie ruszać biodrami. Oh, tak. Chciał poczuć go w sobie mocno. Objął go, palcami wbijając się w jego plecy. Patrzył mu przy tym prowokacyjnie w oczy i zagryzł wymownie dolną wargę. Stanowczo mu tego brakowało...

Tom

Z każdą chwilą przyśpieszał coraz bardziej swojej ruchy. W ogóle się nie hamował. Chciał dać jak największą przyjemność sobie jak i Tokiyi. Zwłaszcza, że chłopak w tym momencie tak cudnie wyglądał.
Wplątał mu rękę we włosy i przyciągnął do pocałunku. W podbrzuszu czuł cudowne gorąco, a przez jego ciało przechodziły dreszcze.

Tokiya

W tamtej chwili nie mógł sobie wyobrazić nic cudowniejszego, niż zbliżenia z Tomem, który, nawet gdy ostro się zabawiali, był przecież dla niego kochany i czuły. Sam jego dotyk sprawiał mu przyjemność, ale teraz Tokiya nie był w stanie powstrzymywać jęków, które wyrywały mu się z gardła, niemal przy każdym pchnięciu mężczyzny.
Im bliżej był orgazmu, czarnowłosy objął swojego kochanka zarówno rękoma jak i nogami, chcąc czuć go bliżej i mocniej. W końcu poczuł to chwilę po tym, jak Tom doszedł w nim z głośnym jękiem. Z ust chłopaka wydostał się krótki krzyk, a jego palce zacisnęły się mocniej na skórze jego partnera. Był wniebowzięty, ale ledwie oddychał, wciąż czując dreszcze.
- Tom, ja... ja... - wahał się przez chwilę, jednak nie potrafił mu tego powiedzieć. Spojrzał w oczy swojemu chłopakowi i uśmiechnął się niewinnie, wpijając zaraz potem w jego wargi. Może kiedyś zdobędzie się na odwagę.

Tom

Nadal czuł to cudowne uczucie spełnienia i rozlewające się po jego ciele odczucie gorąca. Gdy był tak blisko Tokiyi wiedział, że mógłby już tak zostać na zawsze. Nie chciał go puszczać, ani też od niego odchodzić. Spojrzał mu głęboko w oczy, gdy ten zaczął mówić. Nie skończył jednak, a po chwili poczuł na swoich wargach jego cudowne usta, które tak namiętnie go całowały. Oddał pocałunek, wkładając w niego wszystkie emocje jakie czuł w tej chwili. Patrząc mu w oczy, miał wrażenie, że chłopak chciał powiedzieć mu coś ważnego. I tak bardzo chciałby to usłyszeć, bo przeczuwał co to takiego mogło być. Nie wiedział tylko dlaczego Tokiya się wahał.
- Tak? - spytał delikatnie, gdy oderwał się od jego ust. A może akurat mu powie co takiego chodzi mu po głowie?

Tokiya

Tom nie dał najwyraźniej zbyć się pocałunkiem. Kiedy się od siebie oderwali, zajrzał mu tak głęboko w oczy, że Tokiya miał wrażenie, że w tej chwili bez problemu mógłby wszystko to odczytać sam, prosto z jego duszy. Przez moment rozchylił usta jakby chciał coś powiedzieć, ale wreszcie uśmiechnął się do niego słodko. Nie miał odwagi. W jakiś sposób czuł, że to są zbyt cenne słowa, żeby mógł się na to zdobyć. Szczególnie, że wciąż było mu nieco głupio po ostatnim spotkaniu z Alexem.
- Nic takiego, po prostu... bardzo... bardzo się cieszę, że jestem tu z tobą - stwierdził w końcu, co wcale nie było takim kłamstwem, bo naprawdę czuł się przy nim szczęśliwy. - Wtedy w klubie... - zaczął znów po chwili. - Przedstawiłeś mnie jako swojego chłopaka i chyba nie spodziewałem, że tak cudownie będzie to usłyszeć - przyznał, czując, że mimowolnie rumieńce zalewają jego policzki. Cóż, najwyraźniej nie było dla niego w tej chwili nic bardziej wstydliwego, niż jego własne myśli.

Tom

Uśmiechnął się do niego tak mocno jak jeszcze nigdy. Naprawdę miło było mu usłyszeć takie słowa.
- Również się cieszę, że tu jesteś. Nie pamiętam kiedy ostatnio było mi z kimś tak dobrze. Jeżeli w ogóle kiedykolwiek było. A co do tego w klubie... jesteś mój, a ja twój. Uwielbiam cię i nawet nie wiesz jak się cudownie czuję z tym, że mogłem cię wtedy nazwać swoim chłopakiem - powiedział cały czas patrząc mu w twarz. Tak strasznie mu się podobało, gdy jego policzki tak słodko się rumieniły.

Tokiya

Czasami miał wrażenie, że Tom naumyślnie wywołuje w nim te rumieńce, ale co mógł na to poradzić? Po prostu spuścił nieco wstydliwie wzrok i uśmiechnął się słodko. Wprawdzie nie dał rady wydusić z siebie tego, co - jak sądził - czuje do mężczyzny, ale przynajmniej powiedział mu coś porównywalnie znaczącego. Przynajmniej nie napierał na niego, żeby Tokiya powiedział więcej.
Leżeli tak jeszcze przez jakiś czas. Oddech czarnowłosego powoli się uspokajał, tak samo jak szybko bijące serce. Czuł się spokojny, więc nie było powodu, dla którego miałby się czymś stresować. Tom był dla niego ważny. Bardzo ważny.
Nie zmieniało to jednak faktu, że na chwilę obecną obaj nadawali się jedynie do kąpieli. Na samą myśl Tokiya uśmiechnął się lekko rozbawiony.
- Chyba musimy się umyć...

Tom

Był rozleniwiony i nic mu się nie chciało, co nie było za dobre, ponieważ ostatnio coraz częściej czuł, że mógłby cały czas przeleżeć i się obijać. A szczególnie gdy miał przy sobie swojego chłopaka. No ale nie można mieć wszystkiego. Rozciągnął się jak kotek i wstał powoli.
- Więc chodźmy - powiedział i złapał za rękę Tokiyę. Po tym co niedawno od niego usłyszał chłopak stał się dla niego jeszcze bliższy.

Tokiya

Cieszył się, że chociaż nie mógł powiedzieć wszystkiego, co chodziło mu po głowie, Tom i tak był najwyraźniej zadowolony z jego słów. Był szczery w tej kwestii ze swoim chłopakiem. Pragnął przecież do kogoś przynależeć, a słowa którymi określił go wtedy w klubie mężczyzna, utwierdzały go tylko w przekonaniu, że tak jest. I pomyśleć, że spotkali się tak przypadkowo.
Podniósł się więc i grzecznie pomaszerował ze swoim kochankiem do łazienki, wtulając się gdzieś w jego bok.