Klub

Ryan

Był zdziwiony, kiedy właśnie w takiej chwili zjawili się pozostali dwaj mężczyźni. To był naprawdę bardzo duży zbieg okoliczności.
-Będę czekał z niecierpliwością - odpowiedział barmanowi i uśmiechnął się do niego szeroko. - Ryan - przedstawił się i na samym końcu spojrzał na swojego chłopaka. - Nic się nie stało. Miło spędziłem czas z Tomem. A wy jak się bawiliście? - spytał zainteresowany.

Alex

Alex nie wiedział co powiedzieć.Tylko przez chwilę widział,że za nim podszedł Ryan trzymał Toma za rękę. Jego ostatnie słowa, też źle zabrzmiały. Alex westchnął.
- Miło spędziłeś czas? To fajnie...Ja...było ok. Może ci przeszkodziłem tu przychodząc?
Alex odsunął się o krok od Ryana i spuścił głowę.

Tokiya

Wcześniej kompletnie nie zauważył, że ten cały Ryan trzyma Toma za rękę. Dopiero, gdy ten ją zabierał coś mignęło mu przed oczyma i musiał przyznać, że coś nieprzyjemnego rozpłynęło mu się po żołądku. Szczególnie, gdy usłyszał późniejsze słowa brązowowłosego. Z tego wszystkiego całkiem nie zarejestrował, że mężczyzna nazwał go swoim chłopakiem. W innej sytuacji zapewne by się ucieszył, ale teraz nie bardzo wiedział, co jest właściwie grane. Spojrzał trochę zdezorientowany na każdego z nich i przez chwilę nie wiedział, co powiedzieć.
- Znaczy... - zwrócił się do Toma. Chciał go o coś zapytać, ale miał trochę mętliku w głowie, więc w końcu z tego zrezygnował. - Trochę sobie porozmawialiśmy. O Japonii i ogólnie - stwierdził, przyglądając się Ryanowi. Starał się nie patrzeć na niego z niechęcią, ale z chęcią poznałby odpowiedź na pytanie, dlaczego on trzymał przed chwilą za rękę JEGO Toma?! - Nie miałem pojęcia, że się znacie. A wy co planowaliście? - zapytał wreszcie.

Ryan

Może naprawdę zbyt dużo myślał o tym, że Alex zostawił go i wyszedł z jakimś chłopakiem. Teraz zobaczył, że chyba nie miał się o co martwić. Wstał ze swojego miejsca i podszedł do mężczyzny. Objął go w pasie, po czym pocałował.
-Cieszę się, że tu jesteś - powiedział i uśmiechnął się do niego. Nadal chciał zrobić to, co zamierzał z Tomem. Być może jeszcze kiedyś będzie ku temu okazja.

Alex

Alex przutulił Ryana,ale było mu smutno. -Ryan o co chodziło z Tomem. Trzymałeś go za rękę.Co jest grane?
Na chwilę spojrzał na Tokiya,którego mina zdradzała niezadowolenie z zastałej sytuacji.

Tom

Popatrzył z głupią miną na Ryana. No właśnie. Co on takiego planował? Chyba Tom jednak źle zinterpretował jego słowa. Skoro Ryan ma chłopaka... Tak na pewno musiał coś źle zrozumieć. Po chwili przeniósł swój wzrok na Tokiyę i powiedział:
- Właściwie to my nic takiego nie robiliśmy. Przed chwilą się poznaliśmy, nawet długo nie porozmawialiśmy. - Gdy to mówił spojrzał na Ryana. Polubił go i chciał się z nim jeszcze spotkać. Ale nie chciał żeby coś popsuło się między nim i Tokiyą dlatego wolał żeby mężczyzna nie mówił o ich znajomości w taki sposób. Jakby coś pomiędzy nimi było.

Ryan

-Chcieliśmy tylko pójść zatańczyć - dodał i po raz kolejny pocałował Alexa. Nie chciał, żeby ten zrozumiał to tak, jak nie chciał, chociaż tak naprawdę chciał dobrze zabawić się na parkiecie z Tomem, co być może nie można byłoby nazwać tylko tańcem.
-W porządku? - spytał Alexa. Bał się, że on będzie na niego zły.

Alex

- Nie wiem...trochę to dziwne. Mówiłeś mi,że nie nawiązujesz szybko nowych znajomości a tu nie tylko z nim rozmawiasz ale i chcesz tańczyć. Czy to miała być zemsta za moje wyjście? O to ci chodziło by sprawić mi przykrość. Wiedziałeś,że tu przyjdę. Chciałeś żebym cię z nim zobaczył. Przykro mi kochanie.

Ryan

-Nie wiedziałem, że tu przyjdziesz - odpowiedział zgodnie z prawdą. - Chciałem w końcu kogoś poznać. Siedzę tu już tyle miesięcy, a nadal nikogo nie znam. - Był zły na siebie. Nie wiedział co sobie myślał. - Przepraszam. Nie chciałem sprawić ci przykrości - powiedział cicho i spuścił głowę.

Alex

- Przecież masz mnie. Zostawiłem cię na parę godzin w jeden wieczór, a ty szukasz towarzystwa.Mówiłeś, że mnie kochasz. Pisałem ci w smsie,że tu przyjdę, więc wiedziałeś.Ryan ja...jesteś dla mnie kimś ważnym. Nie psujmy tego.

Ryan

-Nie przeczytałem tego smsa - powiedział cicho. Nawet nie wiedział, że go dostał. - Nie mam prawa niczego ci zabraniać, ale mi też zrobiło się przykro, kiedy tak mnie zostawiłeś. My także dopiero co się poznaliśmy, a ty wolałeś iść i poznać się lepiej z jakimś kolegą niż zostać ze mną. - Mówił to tak cicho, żeby Tom i Tokiya tego nie słyszeli. Naprawdę nie chciał robić mu wyrzutów.

Alex

- Przecież rozmawialiśmy o tym. Mówiłeś,że rozumiesz. Kłamałeś? Nie chcesz mi niczego zabraniać ale też nie chcesz mówić co czujesz?Jak mamy budować nasz związek? Bo chyba chcesz być ze mną?

Tom

Odciągnął Tokiyę na bok. Ryan miał do pogadania z... No właśnie tym mężczyzną, którego imienia nawet nie znał. I do tego miał wrażenie, że chyba on go nie polubił. Westchnął cicho, nie chciał mieć z kimkolwiek negatywnych kontaktów. A ta całą sprawa, była jakaś dziwna. Spojrzał w oczy Tokiyi i pocałował go czule. Brakowało mu jego gorących ust. Odsunął się od niego na kilka centymetrów i ze skruszoną miną powiedział:
- Przepraszam, to musiało wyglądać dziwnie. Ale nie chcę żebyś myślał, że coś się pomiędzy mną a Ryanem wydarzyło. Tęskniłem za tobą.

Ryan

-Tak bardzo cię przepraszam. - Nie wiedział co jeszcze mógłby powiedzieć. Naprawdę tego nie chciał. Kochał Alexa i nie chciał sprawiać mu przykrości. Miał ochotę się po prostu rozpłakać.

Alex

Alex widział,że Ryanowi jest naprawdę przykro - Dobrze, kochanie. Już ok. Po prostu jestem zazdrosny o ciebie.Kocham cię.
Przytulił go i mocno pocałował. Po chwili spojrzał na ludzi na parkiecie - Skarbie, czy to...o boże, to twój uczeń.Ale oni tańczą...Tak chciałeś potańczyć z Tomem? - Zaśmiał się Alex. Jego dłoń powędrowała na pośladki Ryana.