Kawiarnia "Sweet dreams"

Alex

- Ja stawiam- powiedział Alex. Tokiya chciał zaprotestować,ale Sato dodał - Zrewanżujesz się następnym razem,taki mały pretekst byś się ze mną jeszcze spotkał.
Tokiya uśmiechnął się. Po chwili obaj wyszli. Wieczór był piękny chodź chłodny.

Tokiya

Właściwie to on chciał to powiedzieć, w końcu był po wypłacie, ale Alex go uprzedził. Spodobało mu się to, że podobnie myślą.
- Wyjąłeś mi to ust - powiedział wesoło. Niedługo potem byli już w drodze do parku.

*wychodzi*

Adam

Wracając od Alexa do siebie, zahaczył jeszcze o tą kawiarnię. Był trochę zdziwiony, że o tej godzinie jest jeszcze otwarta, ale zamierzał z tego skorzystać. Usiadł przy jednym ze stolików i zamówił sobie coś słodkiego oraz kawę. Co prawda był już wieczór, ale miał na nią ochotę. Gdy zamówienie zostało mu przyniesione, wziął się za jedzenie. Kiedy skończył, zapłacił i wyszedł. Był trochę zmęczony po dniu, więc skierował się prosto do swojego mieszkania.

*z tematu*

Takahiro

Wszedł do kawiarni i się uśmiechnął, powolnym krokiem podszedł do stolika i się rozebrał. Czekając na kelnera z kartą bawił się serwetką, nudziło mu się ale nie dawał tego po sobie poznać.

Meron

Meron wbiegł do kawiarni.
Czuł niesamowitą presję. Musi się napić kawy, szybko, teraz w tym momencie. Ciężko jest być uzależnionym od niej.
Monety pobrzękiwały w jego kieszeni, ale nie zwracał na to uwagi. Poprawił uchwyt na książkach które trzymał przy swoim boku.
Nie zauważył odsuniętego przed nim krzesła na którym ktoś siedział, więc ze zgrabnością prima baleriny zahaczył nogą o nóżkę i fiknął koziołka. Wylądował z głośnym trzaskiem na podłodze, a podręcznik rozsypały się wokół niego. Wymówił parę miłych słów do wroga w postaci podłogi i próbował się podnieść.

Takahiro

Zaśmiał sie i wstał po czym zaczął pomagać chłopakowi wstać. Gdy ten sie podniósł Yuki sie uśmiechnął.- A może sie dosiądziesz do mnie i wypijemy coś razem.- zaśmiał sie uśmiechając delikatnie.

Meron

Chłopak spojrzał z ukosa na nieznajomego mu mężczyne.
-Nie jestem przyzwyczajony by pić kawę z ludżmi o których krzesło się potknąłem.
Pozbierał książki i włożył je sobie pod ramię, po czym otrzepał, zdarte i tak już, jeansy z brudu.
-Nie mówiąc już o tym, że Cię nie znam...
Wymamrotał i zaczął grzebać w kieszeni szukając źródła swojego utrzymania przy życiu- pieniędzy na kawę.

Takahiro

Podał mu dłoń.- Jestem Yuki.- zaśmiał sie po czym zawołał kelnera zamówił dla siebie białą kawę.- A ty czego sie napijesz?

Meron

-Prawie mi miło -uśmiechnął się ironicznie, a po chwili dodał -Caffe Latte, bez cukru...
Powoli uścisnął dłoń mężczyzny, najlżej jak potrafił. Ale nie miał zamiaru się przedstawić.

Takahiro

Spojrzał na niego, po chwili kelner przyniósł ich zamówienie i postawił po czym odszedł.- Jesteś tutaj nowy? Czy mieszkasz tutaj jakiś czas?.-spojrzał na swoją kawę i upił łyk po czym delikatnie się uśmiechnął ukazując swoje białe ząbki.

Felicjan

Nucąc pod nosem wszedł do kawiarni, rozejrzał się dookoła i powąchał powietrze. Zapach był, jego zdaniem piękny, lekka nuta owocowa ukryta za masą kawy i czekolady. Wspaniały zapach! Dla Felicjana zapachy znaczyły wiele, szczególnie zapachy wypieków czy dań, dzięki nim rozpoznawał czy jego dzieło wyszło dobrze, czy nie.
Podszedł do baru i zaczął wypytywać młodą kobietę stojąca na kasie o prace. Bardzo pilnie potrzebował pracy, a kawiarnia była dla niego idealnym miejscem. Mógłby piec ciasta, ciasteczka, czy robić desery. Nawet bycie kelnerem, w tak pięknie pachnącym miejscu, wydawało mu się bardzo przyjemna pracą.
Po dłuższej rozmowie udało mu się wynegocjować, ze jego rozmówczyni popyta swojego szefa o ewentualna pracę. Zostawił jej jeszcze swój numer i zamówił kawę.

Felicjan

Powoli pił pyszną kawę z dodatkiem chilli i czekolady. Uwielbiał takie mieszanki, a tą konkretna po postu ubóstwiał! Zapach kawy przeplatał się w niej z delikatnym, subtelnym aromatem czekolady deserowej i agresywną wonią chilli. A smak? Po prostu niebiański! Z początku intensywny, gorzki smak kawy łagodzony przez słodkawa czekoladę, a potem, atakująca z zaskoczenia pikantność chilli. Przez długi czas zachwycał się tym doznaniem, upijał z swego kubka łyk po łyczku delektując się każdą kroplą.
Kiedy już ani kropelka nie została na dnie kubka odłożył go i nieco niechętnie wyszedł z kawiarni. Obiecał sobie, że nawet jeśli nie dostanie tu pracy to będzie wpadał na tą pyszna kawę. Wychodząc zastanawiał się, gdzie teraz może iść. Nie miał ochoty wracać jeszcze do domu.

(z tematu)

Takahiro · Wysłany: Nie 20:36, 31 Mar 2013 Temat postu:

Yuki wyciągnął z kieszeni telefon który dzwonił niemiłosiernie. Odebrał i zaczął coś szybko mówić po japońsku po czym zrezygnowany po skończonej rozmowie schował telefon.
- Wybacz ale muszę już uciekać.- dopił swoją kawę i zostawił na stole pieniądze. Ubrał szybko płaszcz i wyszedł z kawiarni.
[zt]