Sypialnia

Ryan

Jego dłonie blądziły po plecach Alexa. Nie potrafił opisać tego, jak się czuł. Liczył się tylko jego kochanek. Wyginał się pod wpływem jego dotyku. Jęczał cicho przez cały czas. Uwielbiał to, jak chłopak się w nim poruszał. Był dla niego taki delikatny.
-Jesteś cudowny - powiedział i założył mu włosy za ucho.

Alex

- Bo mam ciebie- wyszeptał Alex - Jak ty mnie podniecasz, chciałbym tak długo kochać się z tobą ale nie potrafię nad tym zapanować. Jeszcze kilka ruchów i dojdę...Nie jestem w tym za dobry z tobą, doprowadzasz mnie do obłędu skarbie.

Ryan

Nie odpowiedział, bo sam już nie potrafił wytrzymać. Od samych myśli, że Alex jest w nim po prostu wariował. Chwilę później Alex doszedł, a on od razu po nim, kiedy poczuł rozkosz kochanka. Ułożył się zmęczony w ramionach chłopaka i powoli się uspokajał. Spojrzał na swojego mężczyznę, który wyglądał teraz bardzo seksownie.
-Uwielbiam seks z tobą - powiedział cicho i pocałował go w szyję.

Alex

-Mmmm, a ja z tobą, kochanie.- wyszeptał i mocno go przytulił. Poczuł jak powoli ogarnia go zmęczenie.

Ryan

Zamknął oczy i powoli zaczynał zasypiać.
-Zostaniesz jutro w domu? - spytał, kiedy sobie o tym przypomniał. Chciałby spędzić ten dzień z nim. Niestety on będzie musiał wyjść po południu na dwie godziny, ale może jego chłopak będzie chciał pójść z nim.

Alex

- Mogę zostać jeśli chcesz, poleniuchujemy sobie razem i zrobimy zakupy.Potem posprzątam dom. Podłogi już zapomniały jak wygląda odkurzacz a po meblach można pisać. Nie cierpię domowych obowiązków - powiedział Alex, tuląc ukochanego.

Ryan

Uśmiechnął się i pocałował Alexa policzek.
-Po południu będę musiał wyjść na dwie lekcje. Będziesz mógł iść ze mną jeśli chcesz. Chyba włączę im jakiś film. Mam już dość Romea i Julii. Niech sobie to obejrzą - westchnął cicho i jeszcze bardziej wtulił się w ukochanego. - Pomogę ci sprzątać. Szybciej pójdzie - zaproponował.

Alex

- Z chęcią pójdę z tobą skarbie. W sumie może i ja obejrzę Romeo i Julię - zaśmiał się Alex - ale posprzątam sam. Jesteś moim gościem.

Ryan

-Jestem twoim chłopakiem. Chcę ci pomóc i nie chcę słyszeć sprzeciwu - powiedział i cmoknął jego usta. - Chłopakiem, który bardzo cię kocha - dodał po chwili uśmiechnięty. Z Alexem napewno spędzi jutro miło dzień. Nawet te dwie lekcje nie będą złe.

Alex

- Lubie kiedy to mówisz wiesz?- powiedział Alex i dłonią przeczesał jego włosy - Moim chłopakiem i kocham cię, to najcudowniejsze zestawienie słów. Dziękuje,że chcesz mi pomóc. Fajnie jest tak razem wszystko robić.

Ryan

Uśmiechnął się do niego i jeszcze raz mocno go pocałował. Dłonią gładził jego brzuch.
-Masz ładny tatuaż. Powiesz mi, co tam jest napisane? - spytał i położył swoją głowę na jego klatce piersiowej. Dłonie mężczyzny od razu go przygarnęły. Teraz czuł się kochany jak nigdy.

Alex

Przytulił mocno ukochanego i westchnął.- To po japońsku znaczy siła. Zrobiłem sobie go po śmierci rodziców. Potrzebowałem mieć coś co będzie mnie motywowało do życia bez nich. Tatuaż wydał mi się dobrym pomysłem. Kiedy na niego patrzę myślę o nich , o Japonii i,że muszę być silny by dać sobie radę.Ty też masz tatuaż ma on jakieś znaczenie?- zapytał przejeżdżając palcem po jego podbrzuszu gdzie znajdował się napis.

Ryan

Lubił, kiedy Alex go dotykał. Jego palce przyjemnie drażniły całe ciało.
-No cóż, zawsze chciałbym być młody, tak jak tu jest napisane. Chociaż ten tatuaż ma dla mnie wiele znaczeń. Zrobiłem go, kiedy miałem 15 lat. Mama o mało co nie dostała zawału - zaśmiał się. Popatrzył na ciało swojego kochanka i westchnął cicho. - Czuję się przy tobie taki malutki. Bardzo podobają mi się twoje mięśnie. Ten brzuch.. - mruknął cicho i zaczął składać na nim drobne pocałunki.

Alex

-Mmmm, jesteś słodki...-wyszeptał. - Ale chciałem cię o coś spytać, skarbie...Kiedy byłem u ciebie zauważyłem w łazience lakiery do paznokci i tusz do rzęs. Wiem,że mieszkasz no i... ty się malujesz?

Ryan

Nie wiedział, czy Alexowi to przeszkadza, czy nie, więc dobrze, że zaczął ten temat.
-Czasami się maluję. Lubię to robić, ale jeśli ci się to nie podoba, to mogę przestać - powiedział i spojrzał na niego. Po prostu czasami potrzebował zmiany. Gdy miał naprawdę zły humor potrafił nawet zmienić kolor swoich włosów.