Salon

Alex

Największe pomieszczenie w domu. Urządzony w kolorystce czerwono-czarnej. Ściany są w kolorze ekri. Kanapa, dwa fotele i ława.Na jednej ze ścian wisi duże rodzinne zdjęcie, na drugiej telewizor. Z dużego okna z balkonem widać szkołę , w której Alex wynajmuje salę i udziela lekcji sztuk walki i samoobrony.Na podłodze leży czarny dywan z długim włosiem.W rogu stoi lama z kloszem w kształcie japońskiego lampionu. Pamiątka z wizyty w Japonii. Nie ma zbędnych rzeczy, wystrój jest raczej minimalistyczny.

Ryan

-Masz bardzo ładne mieszkanie - powiedział po tym jak już ściągnął buty i rozejrzał się po pomieszczeniu. Naprawdę podobał mu się ten azjatycki wystrój.
-Bardzo chętnie zaprosiłbym Cię do siebie na obiad, ale to raczej nie byłby dobry pomysł. No chyba, że lubisz kanapki - zaśmiał się. Nigdy nie nauczył się gotować. Czasami potrafił nawet zepsuć jajecznicę.

Alex

- Dziękuje, w większej mierze urządziła je moja mama. Po śmierci rodziców wyniosłem pare mebli. W sumie wolę styl minimalistyczny. Lubię czuć przestrzeń. Jesli chodzi o kanapki to w dobrym towarzystwie i one mogą być wysmienitą potrawą.Gotować też nauczyła mnie mama. Zrobiła to bo...
Urwał zdanie w połowie obawiając się, że to co powie może spłoszyć Westa.
- Bo, no wiesz... w moim życiu nie pojawi się żadna kobieta, więc chciała żebym sam umiał o siebie zadbać albo o swojego partnera.
Zacisnął zęby i spojrzał na Ryana. Nie wiedział jak zareaguje on na jego dość osobiste wyznanie.

Ryan

Nie wiedział co się dzieje. Wydawało mu się, że sam sobie wymyślił to, co powiedział mu chłopak.
-Żartujesz sobie ze mnie, tak? - spytał po chwili. Być może skądś dowiedział się o tym, że on jest gejem i chce się po prostu z niego śmiać. Chociaż Alex nie wyglądał na takiego człowieka. Nie potrafił uwierzyć w to, że Alex mógłby być taki jak on, chociaż gdzieś w głębi siebie miał nadzieję, że to nie jest żart.

Alex

- Nie rozumiem. Przepraszam jeśli cię uraziłem tym wyznaniem. Chciałem być szczery wobec ciebie. Wolę powiedzieć wprost kim jestem .Niech każdy ma prawo zdecydować o kierunku znajomości ze mną. Ale widzę, że ty nie akceptujesz gejów. Zrozumiem jeśli będziesz chciał wyjść...
Wziął głęboki oddech i spojrzał na Ryana.Oprócz zaskoczenia nic nie mógł wyczytać z jego twarzy. Bał się, że znajomość, która dopiero się zaczęła właśnie dobiegła końca.

Ryan

Miał ochotę się zaśmiać. To było po prostu niesamowite.
-Wręcz przeciwnie - zaczął. - Myślałem, że chcesz się ze mnie śmiać, bo znasz prawdę o mnie, ale widzę, że to po prostu zbieg okoliczności - powiedział.
Uśmiechnął się i podszedł bliżej chłopaka.
-No więc ja też bardziej lubię mężczyzn.

Alex

Alex westchnął głośno, czując jak kamień spada mu z serca. Uśmiechnął się ciepło.
- Nie wiem co powiedzieć, to naprawdę niesamowite. Może dlatego tak łatwo nawiązaliśmy kontakt. Podświadome podobieństwo upodobań. Fajnie, że masz takie same upodobania jak ja. Żadne z nas nie będzie musiał udawać kogoś innego. A już myślałem, że nic z tego nie będzie...to znaczy nie zrozum mnie źle. Nic w sensie , że nasza znajomość szybko się zakończy. A tak fajnie będzie spędzić z kimś czas i pogadać, wiedząc, że ta druga osoba potrafi cię zrozumieć. Mam naprawdę dobrych kumpli wśród heteryków, ale sam rozumiesz, z nimi nie pogadam o wszystkim. Mam nadzieję, że z tobą będzie inaczej.
Dawno już tak dużo nie gadał. Czuł się w towarzystwie Ryana naprawdę swobodnie, chociaż sam nie do końca wiedział co West myśli o nim.

Ryan

Zaśmiał się cicho, kiedy usłyszał jaki chłopak jest podekscytowany. Tak, on też cieszył się, że tak wyszło. Był ciekaw, jak to wszystko będzie teraz wyglądało.
-Tak, ja też się cieszę, chociaż nie wiem, czy to dobrze dla Ciebie. Wydajesz się być naprawdę fajnym chłopakiem - powiedział zaczepnie i uśmiechnął się szerzej. Już dawno z nikim nie był, a ostatnio odczuwał samotność wyjątkowo dotkliwie. Co prawda jego uwaga do tej pory skupiona była na Sasorim, chłopaku, który był niesamowicie przystojny i oczywiście miał go gdzieś. Teraz jednak, poznał Alexa i był z tego powodu naprawdę bardzo zadowolony.

Alex

- Cieszę się, że cię poznałem. Chociaż to duże miasto to spotkać kogoś naprawdę fajnego graniczy z cudem, a do tego geja to już w ogóle. Ludzie są zabiegani i dostrzegają tylko czubek własnego nosa. W sumie to już dawno nie spotkałem kogoś takiego jak ty.
W tym momencie na chwilę pomyślał o Tokiyi i wiedział, że jego słowa były kłamstwem, ale czarnowłosy z kina nie odezwał się już do niego a po za tym, no cóż nie był sam.
- Zjesz spagethi?- zapytał, czując jak burczy mu w brzuchu.

Ryan

-Bardzo chętnie - odpowiedział. - Moge Ci w czymś pomóc? - Nie zamierzał tylko siedzieć i patrzeć.
-Hmm.. Może kiedys udzieliłbyś mi kilku lekcji gotowania? - spytał szeroko uśmiechnięty łapiąc przy tym za dłoń Alexa. Nie wiedział co się z nim działo. Przy brunecie nie zastanawiał się nad niczym dwa razy.

Alex

Alex chciał odpowiedzieć ale kiedy poczuł dłoń Ryana, głos uwiązł mu w gardle. Kciukiem przejechał delikatnie po dłoni Westa.
- Jeśli tylko będziesz miał ochotę. Chociaż w sumie to jak cię nauczę to może już nie będę miał pretekstu by ciebie zapraszać na obiad albo kolację ze śniadaniem.
Momentalnie poczerwieniał - O boże, czy ja powiedziałem to na głos?- pomyślał.
Patrząc na minę Ryana wiedział,że tak.

Ryan

Teraz naprawdę nie mógł powstrzymać śmiechu. Po chwili jednak się opanował i nadal roześmiany odpowiedział Alexowi: - Czy mi się wydaje, czy masz wobec mnie jakieś plany? Skąd wiesz, że nie jestem jakimś zboczeńcem czekajacym na młodych, przystojnych chłopców? - Teraz Alex naprawdę go rozbawił i do tego te słodkie rumieńce. Wyciagnął ich złączone dłonie do góry i swoją pogłaskał do po zaczerwienionym policzku.

Alex

- To nie tak, przepraszam. Matko, jakie ja głupoty przy tobie plotę.Nie zapraszam nikogo tak odrazu na kolację ze śniadaniem. A jak patrzę na ciebie, bez obrazy,nawet jeśli okażesz się zboczeńcem to poradzę sobie z tobą, no wiesz przewaga fizyczna. A po drugie to aż taki młody nie jestem. A po trzecie...- znów się zarumienił- Twój dotyk jest bardzo miły.
Spojrzał na dwa puste talerze. Obawiał się, że zamiast spagethi zjedzą w tej kuchni siebie nawzajem. Bał się, że wszystko za szybko się potoczy. Nie był kimś kto zaprasza nieznajomego do łóżka. Nie chciał by Ryan do odebrał jak pierwszego lepszego.
- A jeśli chodzi o mojej plany, to chciałbym spędzić z tobą miły wieczór. I proszę nie doszukuj się w tym podtekstów.

Ryan

-Naprawdę wyglądam na takiego mięczaka - jęknął. Postanowił nie wracać do tego co powiedział Alex, chociaż było mu bardzo miło. Czuł, że będą potrafili się ze sobą dogadać. Nawet teraz było tak, jakby znali się już od dłuższego czasu. Zachowywał się jak mały chłopiec, który dostał upragnioną zabawkę. Tylko Alexem planował pobawić się dłużej. Nie chodziło tu o seks, czy coś takiego. Po prostu chciał go poznać. Chociaż nigdy nie wiadomo co będzie dalej.

Alex

- Ja nałożę nam obiad, a ty opowiedz mi coś o sobie? Długo tu mieszkasz? Od kiedy uczysz w liceum? Co lubisz robić? ...
Alex zaśmiał się sam z siebie- Przepraszam cię, za dużo pytań. Po prostu opowiedz mi coś chcesz. Lubię cię słuchać.