Kuchnia

Alex

Alex sam nie wiedział dlaczego spytał o to Ryana. Może chciał otrzymać od niego zapewnienie,że chce być tylko jego? Sam nie był pewien.
- Po prostu się dobrze bawmy a jak któremuś coś nie będzie pasowało to powie to szczerze. Nie chce by między nami było jakoś sztywno tylko tak naturalnie. Niech pewnie sprawy toczą się swoim biegiem a my określimy czy podoba nam się to czy nie.

Ryan

Kiwnął tylko głową i włożył do ust kolejny kawałek. Odebrał to tak, jakby Alex chciał jednak szukać sobie innych. Nic nie powiedział, bo nie chciał, by chłopak się zniechęcił. Nie miał żadnych praw, by go ograniczać. Chociaż może była jedna rzecz, która pozwalała mu wymagać od niego, by był tylko z nim. Oddał mu się już trzy razy i zrobiłby to jeszcze raz, gdyby tylko mógł.

Alex

Ryan milczał dłuższą chwilę. Alex nie wiedział dlaczego. Zastanawiwł się czy nie smakuje mu jedzenie czy powiedział coś co mu nie pasowało.Odłożył widelec i położył swoją dłoń na jego ręce - Ryan czemu milczysz?Powiedzialem coś nie tak?

Ryan

-Nie, wszystko w porządku - powiedział po chwili i widelcem przewracał swoje jedzenie. Zastanawiał się nad tym co się stało. Naprawdę nie chciał być dla niego tylko kimś na jedną noc. Sam nie wiedział, czego oczekuje. Zapewnienia, że Alex chce spróbować z nim być? Nie, chyba nie. Przecież to za wcześnie. Chciał tylko czuć, że jest dla niego kimś, o kim będzie myślał.

Alex

- Wiesz co bardzo cenię w ludziach? Szczerość - powiedział Alex. Dłonią dotknął twarzy Ryana i zmusił go by spojrzał w jego stronę. Mężczyzna westchnął - Np. ktoś mówi, fuj to jedzenie jest okropne, albo zamknij się bo marudzisz lub bądź tylko mój, bo właśnie tego oczekuje. Rozumiesz co mam na myśli? Mam wrażenie,że twoje milczenie, właśnie oznacza ,że coś jest nie tak, więc bądź ze mną szczery. Zależy mi na tym i na tobie.

Ryan

-Zamknij się, bo to jedzenie jest wspaniałe i bądź tylko mój - powiedział cicho i uśmiechnął się do niego nieśmiało. Miał nadzieję, że nie wystraszy tym Alexa, ale naprawdę coś w nim, chciało być z nim już na zawsze.

Alex

Początkowo nie wiedział co powiedzieć na słowa Ryana. Mężczyzna dobrze go zrozumiał. Alex uśmiechnął się do niego i wpił się w jego czerwone usta. Przez chwilę Ryan zabrzmiał dość władczo co podnieciło Alexa- A ty bądź mój, tu i teraz, na tym stole.Co ty na to?

Ryan

Po raz kolejny nie wiedział co ma powiedzieć. Jeszcze nigdy nie robił tego w ten sposób, ale chciał zrobić to z nim. Odstawił szybko ich tależe na szafkę, a później bez słowa zaczął całować mężczyznę. Jęczał cicho w jego usta, kiedy Alex ściągał z niego bieliznę. Był już trochę obolały, ale chciał czuć go wyjątkowo mocno.
-Zrób to bez przygotowania - wyszeptał.

Alex

Alex było gotowy by w niego wejść- Jesteś pewny, nie chce ci zrobić krzywdy?
Ale za nim Ryan cokolwiek odpowiedział, Alex posadził go na stole mocnym pchnięciem zagłębił się w jego wnętrzu. Krzyk Ryana rozniósł się po kuchni.

Ryan

Krzyknął głośno po części z rozkoszy, a po części z bólu. Był to jednak bardzo słodki ból. Świadomość, że to właśnie Alex wypełnia go tak bardzo i że tym samym jest mu dobrze, była silniejsza od wszystkiego.
-Jest mi tak dobrze - wyszeptał w przerwach pomiędzy głośnymi westchnieniami. Jego dłonie zacisnęły się na ramionach chłopaka, a usta całowały jego twarz i szyję.

Alex

Alex bardzo go pragnął. Jego jęki podniecały go mocno. Taki leżący na tym kuchennym stole, z nogami oplecionymi w jego pasie, z rozkoszą malującą się na twarzy działał na Alexa jak najsilniejszy afrodyzjak. Pchnięcia Alex były mocne i szybkie.Jakby chciał szybko zaspokoić swoją żądzę a z drugiej strony pragnienie Ryana było zbyt silne by mu się przeciwstawić. Zaciskał dłonie mocno na biodrach Westa, łącząc sie z nim coraz brutalniej. Stracił nad sobą kontrolę.

Ryan

Dopiero po chwili zorientował się, że po jego policzkach płyną gorące łzy. Nie wiedział, czy z bólu, czy dlatego, że jeszcze nigdy nie było mu tak dobrze. Jego penis był tak pobudzony, że aż sprawiał mu ból. Nie miał jednak siły, by się nim zająć. Przygryzł mocno wargi, kiedy Alex jeszcze przyspieszył.

Alex

Alex brał Ryana coraz mocniej, ale wewnątrz siebie wiedział do jakich granic może się posunąć żeby nie zrobić mu krzywdy. Obaj głośno jęczeli, a stół przesuwał się po podłodze przy każdym mocniejszym pchnięciu Sato. Alex czuł,że jest blisko ale nie chciał jeszcze kończyć. Wyszedł więc z Ryana i sięgnął po krzesło.Usiadł na nim i zatopił w swych ustach członka mężczyzny. Był mocno podniecony.

Ryan

Nie wiedział co się stało, kiedy Alex tak szybko opuścił jego ciało, bez spełnienia. Chwilę później poczuł gorące usta na swojej męskości. Nie miał już nawet siły, by unieść się wyżej. Jego jęki były dziś wyjątkowo głośne. Łzy nie przestawały płynąć mu po policzkach, lecz teraz wiedział, że są one dowodem wielkiej przyjemności, jaką mężczyzna mu dawał. Wiedział, że wytrzyma jeszcze tylko chwilę, jeśli nadal będą pieściły go te słodkie, bardzo wprawne usta.

Alex

Słysząc głośne jęki Ryana wiedział,że jest mu dobrze. Chciał mu wynagrodzić swoją brutalność i doprowadzić go do szaleństwa.Pieścił go bardzo intensywnie ale z wyczuciem.Chciał poczuć jego smak.